کد مطلب:284347 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:267

رابطه انسان با خود
آدمی پیش از هر كس و هر چیزی باید تكلیف خود را با «خود» روشن كند و با تشخیص قابلیتها و استعدادهای خود، آنها را در مسیر رشد و تعالی خود به كار گیرد. این مستلزم معرفتی درست و عملی صحیح و معروف است. در جوامع مختلف بشری، انسانها به دلیل ناآگاهی و به دنبال آن، عمل و اقدام نادرست، استعدادهای الهی و انسانی خود را از بین برده و یا در مسیر نادرست به كار گرفتهاند. امام مهدی (عج) در حكومت عدل خود، این انحرافها و كجیها را راست خواهد كرد. آری، در سایه تربیت مهدوی، فطرتها بیدار میگردد و نیازهای حقیقی و واقعی انسانها مجال بروز پیدا میكند. آدمها به دنبال پاسخگویی به ندای فطرت الهی خواهند بود و آرزوهای دروغین و خواهشهای پوچ كم رنگ میشود. این چنین است كه شاهراههای سعادت و بهروزی به روی بشر گشوده میشود.

این نقطه آغاز اصلاح است كه همه بدانند برای چه آمدهاند و به كجا میروند و در این قرارگاه موقت چه وظیفهای دارند. این شروع خردورزی و تعقل است و مرحله نخست یافتن نفس:

امام باقر (ع): وقتی قائم ما قیام كند، خداوند دست خود را بر سر بندگان نهد و به سبب آن، عقل های ایشان را كامل كند و اخلاق ایشان را به تكامل رساند. [1] .

پیش از این زیاد خواندهایم و شنیدهایم كه بالاترین معرفتها معرفت نفس است و این مهم در دوران مهدی (عج) و در سایه عدالت او قابل دست رسی برای همگان است. آن روز زمینه و بستر آگاهی بخشی و تزكیه مردم به گونهای است كه همگان به این معرفت و آگاهی خواهند رسید و كلید گنج سعادت را به كف خواهند آورد.


[1] كافي، ج 1، ص 25.